Ciamar as urrainn dhuinn a bhith nas èifeachdaiche a thaobh brosnachadh atharrachadh sòisealta?

Bho shealladh sunnd, lorg sinn sinn fhìn air turas seasmhach ag ionnsachadh mar a shlànaicheas sinn adhbhar de na tinneasan againn, chan e dìreach na comharran. Oir mar as trice bidh na tha fon uachdar a ’comharrachadh tuigse nas doimhne agus rùn. An leabhar Caste: Tùsan ar mì-thoileachas , le Isabel Wilkerson, a ’cleachdadh na dòigh-obrach fheòrachail seo airson raon nas fharsainge: comann-sòisealta agus cultar Ameireagaidh. A ’toirt sùil nas mionaidiche air beatha Ameireagaidh an latha an-diugh, tha Wilkerson a’ mìneachadh gur e ‘siostam caste falaichte’ a tha fon uachdar. Mar a bhios i a ’bruidhinn mu eachdraidh agus co-phàirtean siostaman caste air feadh an t-saoghail, tha Wilkerson a’ ceangal mar a tha iad a ’toirt buaidh air an iomlan nas motha a thaobh slàinte corporra is inntinn, poilitigs, cultar agus nas fhaide air falbh. Mar le sunnd - mar as fheàrr a thuigeas sinn na tha a ’tachairt aig cridhe, is ann as uidheamaichte a tha sinn airson atharrachadh adhartach a bhrosnachadh.

Airson barrachd lèirsinn mu na daineamaigs sòisealta sin, thoir sùil air an earrainn gu h-ìosal, mus ceannaich thu do leth-bhreac fhèin de Caste: Tùsan ar mì-thoileachas an seo .

aingeal àireamh 188

Caste: Tùsan ar mì-thoileachas

Tha gach fear againn ann an soitheach de sheòrsa air choreigin. Tha an leubail a ’comharrachadh don t-saoghal na thathas a’ meas a bhith a-staigh agus dè a tha ri dhèanamh leis. Tha an leubail ag innse dhut dè an sgeilp a bhuineas don t-soitheach agad. Ann an siostam caste, bidh an leubail gu tric a-mach à sioncranachadh leis na tha ann, air a chuir gu ceàrr air an sgeilp ceàrr, agus bidh seo a ’goirteachadh dhaoine agus ionadan ann an dòighean nach bi fios againn an-còmhnaidh.

Ìomhaigh leIseabail Wilkerson/ Fiosraiche

Air ais ro Amazon agus iPhones, bha mi nam neach-naidheachd nàiseanta aig an New York Times , stèidhichte ann an Chicago. Bha mi air co-dhùnadh pìos aotrom a dhèanamh mu dheidhinn Magnificent Mile ann an Chicago, prìomh phìos de Michigan Avenue a bha an-còmhnaidh na thaisbeanadh sa bhaile, ach a-nis bha cuid de dh ’ainmean mòra à New York agus àiteachan eile gu bhith a’ gabhail còmhnaidh. Rinn mi a-mach gum biodh luchd-reic New York air leth toilichte bruidhinn. Mar a dhealbhaich mi an sgeulachd, ràinig mi a-mach thuca airson agallamhan. Bha a h-uile duine a dh ’ainmich mi air leth toilichte a bhith a’ toirt cunntas air an rannsachadh aca a-steach a Chicago agus a bhith a ’suidhe sìos leis an Amannan .

Chaidh na h-agallamhan mar a bha dùil gus an fhear mu dheireadh. Bha mi air ruighinn beagan mhionaidean tràth gus dèanamh cinnteach gum b ’urrainn dhuinn tòiseachadh ann an àm, leis a’ cheann-latha mu dheireadh a bha romham.

Bha am bùth falamh aig an uair shàmhach seo anmoch feasgar. Thuirt neach-cuideachaidh a ’mhanaidsear rium gum biodh am manaidsear a’ ruighinn a dh ’aithghearr bho dhreuchd eile. Thuirt mi rithe nach robh dragh agam feitheamh. Bha mi toilichte ainm mòr eile fhaighinn sa phìos. Chaidh i gu oisean cùil mar a sheas mi nam aonar ann an seòmar taisbeanaidh fosgailte. Choisich fear ann an deise gnìomhachais agus còta mòr a-steach, air a chathadh agus gun anail. Bhon oisean as fhaide air falbh, chrath i gur e seo e, agus mar sin chaidh mi suas gus mi fhìn a thoirt a-steach agus tòiseachadh. Bha e a-mach à anail, air a bhith a ’ruith, còta fhathast air, a’ cumail sùil air an uaireadair aige.

‘O, chan urrainn dhomh bruidhinn riut a-nis,’ thuirt e, a ’bruiseadh seachad orm. ‘Tha mi glè, glè thrang. Tha mi a ’ruith fadalach airson coinneamh. '

Bha mi troimh-chèile an toiseach. A bheil e air coinneamh eile a dhèanamh airson an dearbh uair? Carson a chuireadh e dà dhreuchd air dòigh aig an aon àm? Cha robh duine eile anns a ’bhùth ach an dithis againn agus an neach-cuideachaidh aige sa chùl.

‘Tha mi a’ smaoineachadh gur e do dhreuchd a th ’ann,’ thuirt mi.

'Chan e, is e dreuchd glè chudromach a tha seo leis an New York Times , ’thuirt e, a’ toirt dheth a chòta. ‘Chan urrainn dhomh bruidhinn riut a-nis. Feumaidh mi bruidhinn riut uair eile. '

'Ach tha mi leis an New York Times , ‘Dh’ innis mi dha, peann is leabhar notaichean na làimh. ‘Bhruidhinn mi riut air a’ fòn. Is mise an tè a chuir an dreuchd còmhla riut airson ceithir-trithead. '

'Dè an t-ainm a th' air? '

'Isabel Wilkerson leis an New York Times . '

646 àireamh aingeal

'Ciamar a tha fios agam air an sin?' loisg e air ais, a ’fàs mì-fhoighidneach. ‘Coimhead, thuirt mi nach eil tìde agam bruidhinn riut an-dràsta. Bidh i an seo mionaid sam bith. '

Choimhead e chun phrìomh dhoras agus a-rithist aig an uaireadair aige.

‘Ach is mise Iseabail. Bu chòir dhuinn a bhith a ’faighinn an agallamh an-dràsta. '

Leig e osna a-mach. ‘Dè an seòrsa aithneachaidh a th’ agad? A bheil cairt gnìomhachais agad? '

B ’e seo an t-agallamh mu dheireadh airson a’ phìos, agus bha mi air an toirt seachad uile mus d ’fhuair mi e.

‘Tha mi air a bhith a’ dèanamh agallamhan fad an latha, ’thuirt mi ris. 'Tha mi a' tachairt a-mach bhuapa a-nis. '

'Dè mu dheidhinn ID? Tha cead agad ort? '

'Cha bu chòir dhomh mo chead a shealltainn dhut, ach seo e.'

Thug e sùil cursach dha.

'Chan eil dad agad aig a bheil New York Times air? '

2na soidhne

'Carson a bhithinn an seo mura bithinn an seo gus agallamh a dhèanamh leat? Tha an ùine seo air a dhol seachad. Tha sinn air a bhith nar seasamh an seo, agus chan eil duine eile air nochdadh. '

‘Feumaidh i a bhith a’ ruith fadalach. Feumaidh mi iarraidh ort falbh gus am faigh mi deiseil airson mo chur an dreuchd. '

Dh ’fhalbh mi agus choisich mi air ais chun Amannan biùro, dazed and incensed, a ’feuchainn ri faighinn a-mach dè a bha dìreach air tachairt. B ’e seo a’ chiad uair a bha mi a-riamh fo chasaid gun do rinn mi aithris orm fhìn. Bha na beachdan caste aige mu cò a bu chòir a bhith a ’dèanamh na bha anns a’ chomann-shòisealta air a dhalladh cho mòr is gun do chuir e às don bheachd gu robh an neach-aithris ris an robh e a ’feitheamh gu dùrachdach, air bhioran bruidhinn ris, na sheasamh ceart air a bheulaibh. Bha e coltach nach do thachair e dha gu robh a New York Times b ’urrainn do neach-conaltraidh nàiseanta a thighinn ann an soitheach mar mise, a dh’ aindeoin a h-uile comharra gur e mise a bh ’ann.

Ruith an sgeulachd an Didòmhnaich sin. Leis nach robh e comasach dhomh agallamh a dhèanamh leis, cha d ’fhuair e iomradh. Bhiodh e air a bhith gu math beagan follaiseachd dha, ach rinn na h-agallamhan eile e gun fheum aig a ’cheann thall. Chuir mi criomag den phìos thuige còmhla ris a ’chairt gnìomhachais a bha e air iarraidh. Chun an latha an-diugh, cha bhith mi a ’ceum a-steach don neach-reic sin. Cha toir mi iomradh air an ainm, chan ann air sgàth caisgireachd no miann air cliù companaidh sam bith a dhìon, ach air sgàth ar claonadh cultarach a bhith a ’creidsinn ma tha sinn dìreach ag aithneachadh an outlier eucoir a thathas an dùil a bhios tearc, bidh sinn air freumhachadh a-mach duilgheadas. Dh ’fhaodadh an duilgheadas a bhith air tachairt an àite sam bith, oir tha an duilgheadas, gu dearbh, aig cridhe.

Is e Isabel Wilkerson, a bhuannaich Duais Pulitzer agus Bonn Nàiseanta nan Daonnachdan, ùghdar an duais chliùiteach New York Times bestseller Blàths grèine eile . Choisinn a ’chiad obair aice an duais Cearcall Leabhraichean Nàiseanta airson Neo-fhicsean agus chaidh ainmeachadh gu Ùine ’S 10 Leabhraichean Neo-fhicsean as fheàrr de na 2010n agus an New York Times liosta de na neo-fhaicsinneachd as fheàrr a-riamh. Tha i air teagasg aig Oilthighean Princeton, Emory, agus Boston agus tha i air òraid a dhèanamh aig còrr air 200 colaiste agus oilthigh eile air feadh nan Stàitean Aonaichte agus san Roinn Eòrpa agus Àisia.

Co-Roinn Le Do Charaidean: